Σας καλώ να αλλάξουμε μαζί την εικόνα της πόλης μας και να φτιάξουμε το Κιάτο που θέλουμε και μας αξίζει.

Το Κιάτο είναι η πόλη μου. Ζω σε αυτό από μικρό παιδί.

Δεν υπάρχει πεζοδρόμιο που να μην έχω περπατήσει, ούτε δρόμος που να μην έχω διασχίσει χιλιάδες φορές. Πιτσιρικάς με το ποδήλατό μου, σήμερα με το μηχανάκι μου.

Σε κάθε γωνιά της θα σταματήσω να μιλήσω με φίλους.

Θα μπορούσα να πω ότι θυμάμαι το Κιάτο σαν μια χαρούμενη και γεμάτη ζωή πόλη. Με ανοιχτά καταστήματα, καθαρούς δρόμους και πεζοδρόμια, περιποιημένα πάρκα, χαρούμενους ανθρώπους. Και θα συνέχιζα λέγοντας πως σήμερα το Κιάτο είναι μια βρώμικη πόλη, εγκαταλελειμμένη και παραδομένη στην τύχη της, με ανθρώπους που περπατούν με κατεβασμένο κεφάλι. Αλλά θα έλεγα ψέματα.

Γιατί η αλήθεια είναι πως το Κιάτο έτσι ήταν πάντα. Μια τυπική, μικρή, ελληνική πόλη, κλεισμένη στον εαυτό της και συμβιβασμένη με την ιδέα πως δεν μπορεί να γίνει καλύτερη.

Αυτό συνέβαινε επειδή αφήναμε την διοίκηση του δήμου, πάντα στους άλλους. Σε ανθρώπους που αποδεικνύονταν ανίκανοι να κάνουν τον τόπο μας καλύτερο.

Αντίθετα, οι άνθρωποι που μπορούσαν και ήξεραν πως να το πετύχουν δεν έβγαιναν μπροστά. Το έχουμε αυτό το «χούι» εμείς οι Έλληνες.

Όταν μιλάμε στην παρέα μας έχουμε τις λύσεις για όλα. Αλλά σαν έρθει η ώρα να κάνουμε πράξη αυτές τις «λύσεις», αλλάζουμε κουβέντα και το ρίχνουμε στο ποδόσφαιρο. Όλη η πολιτική μας αντιπαράθεση εξαντλείται στο καφενείο.

Πιστεύω, όμως, ότι ήρθε πια η ώρα να αφήσουμε το καφενείο και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνει το Κιάτο αυτό που μπορούσε, αλλά δεν κατάφερε ποτέ. Μια χαρούμενη και ζωντανή πόλη, δυναμική και εξωστρεφής.

Γι’ αυτό αποφάσισα, μαζί με μια παρέα αξιόλογων συνδημοτών, να αναλάβω το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και να βγω μπροστά.

Γι αυτό θα είμαι υποψήφιος με τους «συνΔΗΜΟΤΕΣ» δήμου Σικυωνίων, στην Κοινότητα Σικυώνος-Κιάτου.

Σας καλώ να αλλάξουμε μαζί την εικόνα της πόλης μας και να φτιάξουμε το Κιάτο που θέλουμε και μας αξίζει.